Caffee Allee: persoonlijke aandacht in een voormalig fabriekshal

Of je nu komt voor een kopje koffie, of je wat wilt flexwerken of je komt voor een uitgebreid diner: bij Caffee Allee op Strijp-S in Eindhoven kan het helemaal. In de Apparatenfabriek is een industriële ruimte omgevormd tot een stadsrestaurant waar je op elk moment van de dag terecht kunt voor een hapje en een drankje.

In 2024 moet het industriële Strijp-S helemaal ontwikkeld zijn waarbij de oude fabrieken een herbestemming hebben gekregen. Dat duurt nog even, maar dat wil niet zeggen dat er nu niets gebeurt om de leefbaarheid te vergroten. Een voorbeeld daarvan is Caffee Allee in de Torenallee. Het restaurant begon in 2011 als eerste restaurant op Strijp-S en valt onder dezelfde formule van Stichting Robin Hood als de wijkrestaurants In de Voortuin en Het Cruydenhuisch. Caffee Allee startte als een plek waar je goedkoop kunt lunchen, maar inmiddels is het uitgegroeid tot een volwaardig restaurant met negentig zitplaatsen met uitgebreide dinerkaart.

Leren, werken en meedoen

Het eten en drinken wordt bereid en bediend door personeel dat in een re-integratietraject zit. Het leer-werkrestaurant is een plek waar 21 werknemers verschillende trajecten volgen om weer te re-integreren in de maatschappij. De slogan is leren, werken en meedoen. “Mensen met verschillende achtergronden krijgen hier weer een kans. Ze krijgen bijvoorbeeld begeleiding of een opleiding”, legt bedrijfsleider Jos Hermans uit. Het enthousiaste personeel wordt professioneel begeleid door enkele leermeesters, zodat de gasten optimaal van hun verblijf kunnen genieten in een laagdrempelige ambiance.

Het restaurant oogt namelijk niet als een traditioneel restaurant en dat heeft alles met de locatie te maken. In de ruimte met een hoog plafond staan lange tafels met stoelen en zitbanken. “Het is de bedoeling dat mensen overdag gewoon naast elkaar zitten, zodat deze plek ook een sociale functie krijgt”, legt Hermans uit. Het interieur is ook op design gericht, waarbij constant de brug tussen industrieel en warmte wordt geslagen. Hoewel het een hoge ruimte is, klinkt het niet hol. De muren zijn wit, maar het licht is zacht. De muziek staat op, maar is niet nadrukkelijk aanwezig. Het heeft een stenen uiterlijk, maar door de vele elementen van hout is dat ook weer niet zo hard of kil. In eigenlijk alles is wel een balans gevonden, ook in de menukaart.

Laagdrempelig, zonder concessies

Of je nu moet overwerken en daarna een snelle hap wilt eten, of je wilt een volledige maaltijd, het kan allemaal in Caffee Allee. Hermans: “We bieden het aan voor een gemengde groep van bezoekers. De gerechten zijn laagdrempelig, zonder dat we concessies doen aan de kwaliteit.” De menukaart varieert regelmatig en bevat gerechten als carpaccio, salades, soepen, saté, zalm, hamburgers en een dagschotel.

De carpaccio is een groot bord met carpaccio zoals carpaccio hoort te zijn. Mals en dun gesneden rundvlees op kamertemperatuur met rucola, Parmezaanse kaas, pijnboompitjes en truffel. Het andere voorgerecht heeft de naam ‘Gevogelte’ en op het bord liggen plakjes koude eendenborstfilet, een warm kwartelpootje, wat sla, wat zoet fruit en plakjes paté. De afwisseling van smaken en de temperatuurverschillen maken dit tot een heerlijk begin van een maaltijd, zonder dat het overdadig is.

Het hoofdgerecht bestaat uit Saté Allee. Op het bord liggen drie kipspiesjes met pindasaus, een salade van groentes zoals mais en bonen, kroepoek en gebakken uitjes. Een puntzak friet met mayonaise wordt apart geserveerd. De kip is mals en prima gekruid. Het is een flink bord eten, vooral in combinatie met de frietjes. Het andere hoofdgerecht is het dagmenu. Het is een kalfsentrecôte met een saus van blauwschimmelkaas en geroosterde vergeten groenten zoals pastinaak, paarse wortel, knolselderij en schorseneren.

Nieuwe/vergeten smaken en texturen

Het vlees is rosé gebakken en smaakt in combinatie met de saus heerlijk. De kaassmaak proef je namelijk pas later, waardoor het niet overheerst. De vergeten groenten zijn helemaal een aanrader, omdat je eigenlijk niet goed kunt thuisbrengen wat je nu precies eet. Ik ben niet bang om nieuwe dingen te proeven, maar schorseneren en pastinaak heb ik niet eerder gegeten. Als je het in je mond stopt ervaar je dus een nieuwe smaak en nieuwe textuur, iets dat niet meer zo heel vaak voorkomt. De smaak is zacht en de textuur verschilt per groente, maar het is wel ontzettend lekker.

Of je dus iets ‘normaals’ bestelt zoals saté of je iets hebt dat je niet zo vaak eet, beide gerechten zijn goed bereid. Het is een teken dat de kok zijn vak verstaat. Dat blijkt overigens ook uit het tafeltje naast ons. De kok komt daar aan tafel om te vragen naar de voorkeur van het stelletje en zij krijgen een op maat gemaakte salade. Een stukje persoonlijke aandacht in een ‘kille fabriekshal’ is wat dit stadsrestaurant bijzonder maakt.

Dit verhaal is ook gepubliceerd op Eindhoven Dichtbij